Nie rozumiem.. Dlaczego już tutaj praktycznie nie piszemy?
Czy to dlatego, że teraz każdą chwilę spędzamy razem? I to wszystko co moglibyśmy tutaj napisać to mówimy sobie czy pokazujemy?
Nie wiem, kurcze.


Aktualnie jesteś na mnie obrażony, nie do końca wiem za co. Albo wiem, tylko nie wiem po co nam to?Przecież nie tak miało być. Dzięki Bogu, że to są tylko drobne sprzeczki (sorry anonimki, wiem że was zawiedliśmy w tym momencie. :<) o jakieś nieistotne bzdety (głównie), no ale wiadomo...
Mam nadzieję, że jak wypalisz tego papierosa, którego masz właśnie w ręku, to Ci przejdzie.
I obejrzymy tą ,,Kołysankę". A potem jeszcze jakiś film, i bez żadnej niepotrzebnej sprzeczki zaśniemy objęci. Przecież czujesz to co ja, chcesz tego samego... Więc?
Tyle już przeszliśmy razem przez te 3 miesiące. Wszystkie te nagonki anonimów na mnie i Ciebie, na Nas. Wszystkie jakieś dziwne sytuacje zesłane przez los. Daliśmy radę! I przecież damy sobie radę też i w przyszłości. Prawda? Chyba za dużo znaków zapytania w tej mojej notce. Ale powoli tracę pewność siebie. Nie wiem czemu. Może to z powodu zbliżającego się okresu, albo z powodu chandry jesiennej która także jest już za rogiem? A może po prostu jestem zmęczona już tymi wszystkimi walkami z anonimami, wymęczona psychicznie tym zielnikiem, który zaliczyłam dzięki Tobie? W każdym razie mam nadzieję, że masz świadomość że to właśnie dzięki Tobie zaliczyłam drugi semestr czy jak kto woli pierwszy rok. Dzięki Tobie, Twojej pomocy, no a także mojej babci. O, może to też przez nią trochę taka ,,nie teges" jestem? Przez to o czym mówiła dziś w kuchni? Albo może przez to co powiedziała mi o Ance i Darku? Nie wiem, mam taki trochę mętlik w głowie, ale chciałabym żebyś był ze mną, był przy mnie. Byśmy byli ,,My" a nie ja czy Ty. Razem. Always&forever♥. Chciałabym też, żeby już coraz mniej tych znaków zapytania pojawiało się w moich notkach tutaj. Pomożesz mi?